"Biblia Ludzkości" | Nowy wiersz, 22.09.2024.

Biblia ludzkości:
odpływamy parostatkiem
karmimy feniksa
futurystyczne parki eksplodują
kto czyta te bzdury
zawieszone w kisielu

Kto sprowadził deszcz
na ogród wschodu

Droga na zachód zdaje się niedostępna
płynie tam statek
bieży tam pociąg i koń

W zachodzące słońce, gdzie nie ma szansy
na ego
przemawiam do siebie
czyimś głosem, kontrola urodzeń
sięga nadiru

Kto poprowadzi ekspedycję do nowej Europy
Afrykańskie mosty
dawno powinny zwodować
świt

Były takie plany, epoki lat temu
aby zrobić coś z podziałem
jednak wciąż wolimy odwieczne walki kontrastów
które zlewają się w poranne wino
pite z ust Agaty

A, w sumie, jak ty masz na imię
może po prostu biblia ludzkości
gdzie znów pomyliłem
kobietę
z bogiem