"Piękna Helena"

161 ton miłości
Drogą biegnie wzdłuż i bieży wszerz
I tak od śniadania do kolacji
Szepcze parowozów cichy jazz
Droga jest z żelaza, szlaki z pary
Maszynistą los, maszyną świat
I tak od poranka aż do zmroku
Chociaż nie jest lekko, praca trwa

A ty, wciąż bez imienia
Jedziesz gdzie adresów nie ma
Niesie cię wichura i natchnienia
Wiezie cię przez świat Piękna Helena

Milion dróg i torów kilometry
Możesz przeżyć z nami jeśli chcesz
Nie ma ani chwili na zwątpienie
Co jest twoje, było, będzie – bierz
Na pociągu czele stoi ona
Twój żelazny anioł dawnych dni
I od gór przez pola aż do morza
W blasku nieśmiałego słońca lśni

A ty, wciąż bez imienia
Jedziesz gdzie adresów nie ma
Niesie cię wichura i natchnienia
Wiezie cię przez świat Piękna Helena

Kiedy dzień się kończy, nie zasypiaj
Wymarz sobie podróż, dotknij jej
Gaśnie już pomału popiół zdarzeń
Gaśnie słońce, lecz marzenia nie

A ty, wciąż bez imienia
Jedziesz gdzie adresów nie ma
Niesie cię wichura i natchnienia
Wiezie cię przez świat Piękna Helena

"Rain to Moss"

I lost some hard earned money
I lost some drug trail friends
But we’re all losing paper flesh
And all we thought we had

This loss is normal – like any loss
Like wind to beaches – or rain to moss

I lost the tree of portraits
I lost my feel of sense
But we’re all losing veins and reins
Whoever runs this race

This loss is normal – like any loss
Like wind to beaches – or rain to moss

I forgot my piano lessons
I forgot the time I’ve spent
On forgetting losing drifting things
In this sick experiment

This loss is normal – like any loss
Like wind to beaches – or rain to moss